دغدغه های شغلی،
زندگی در یك اتاق 8 متری وسط آزادراه
به گزارش هم پیما «گاهی مردم به جای پرداخت پول عوارضی، دلار و یورو می پردازند، گاهی هم میوه می دهند. حتی به جای پول، هندوانه هم داده اند اما ما نمی توانیم قبول نماییم.»
دور از شهر، در اتاقك های هشت متری، ۱۲ ساعت پشت یك صندلی می نشیند. كارش این است كه پول بگیرد و قبض عوارضی بدهد. داخل هر باجه كه دور تا دورش پنجره است، یك میز، صندلی، یك اسپیلت، یك مانیتور، یك دستگاه كارت خوان، چند رول كاغذ قرار دارد. روی یكی از پنجره ها لیست اسامی كه از آنها عوارضی دریافت نمی گردد، چسبانده شده است. روی میز كار، یك بسته قرص سرماخوردگی گذاشته و یك كیف فلزی كه پول های نقد را داخل آن قرار می دهد. باز است و اسكناس ها را به تفكیك قرار داده است.
رمز راننده را می پرسد، كارت بانكی اش را می كشد و قبض عوارضی را تحویلش می دهد. هشت سالی می شود كه كارش این است. در عوارضی تهران - پردیس كار می كند. ۴۶ ساله است. وقتی فراخوان احتیاج به نیرو برای عوارضی را می بیند، اقدام می كند و پس از آن مشغول به كار می شود.
«هر كاری سختی خودش را دارد. در فصل های سرد، سرما اذیت كننده است. روزهایی كه باران می آید، دست ما كه بیرون از باجه است كاملا خیس می شود. ما به شكل مستقیم با مردم و پول در ارتباطیم. بعضی از رفتارهای مردم غیرقابل باور است.» از داخل كیف، یك اسكناس تقلبی را نشان می دهد: «ببین، یك مرد سن و سال دار كه خانواده اش هم همراهش بودند این اسكناس را به من داد اما به احترام موی سفید خودش و خانواده اش كه در ماشین بودند، سكوت كردم و قبضش را دادم. معمولا با چنین صحنه هایی برخورد می نماییم. در واقع این مبلغ از حقوق خودم كم می شود. ما بیشتر از آلودگی صوتی و هوا، در معرض آلودگی پول هستیم. بنابراین از دستكش نخی استفاده می كنم اما برای آنكه بتوانم مابقی پول راننده ها را بشمارم و پرداخت كنم، قسمتی از دستكش را كه روی انگشتان را می گیرد، قیچی كرده ام.»
«گاهی تراول می دهند. حتی دلار و یورو هم پرداخت می كنند. برخی مردم هم به جای پول عوارضی، میوه یا هندوانه می دهند كه ما نمی توانیم دریافت نماییم چون از نظر قانون رشوه به حساب می آید. اما ناظری كه ما را از راه دوربین ها زیر نظر دارد، قبلا در باجه كار كرده است، بنابراین شرایطمان را درك می كند. بارها پیش آمده همكاران را به خاطر ماشینی كه عوارضی پرداخت نكرده بازخواست كرده اند و دلیلش را جویا شده اند چون فكر كرده اند راننده ای كه بدون پرداخت عوارض رد شده نسبتی با مامور داخل باجه داشته است. گاهی اوقات راننده ها پول عوارضی را می دهند و قبض نمی گیرند، بنابراین ما هم مجبور می شویم قبض را به دوربین ها نشان دهیم و از پنجره بیرون بیندازیم كه متوجه شوند بابت پولی كه دریافت كرده ایم قبض عوارضی صادر شده اما راننده آنرا دریافت نكرده است. گاهی برخی افراد كه پول نقد همراهشان نیست و همراه بانك دارند می خواهند شماره حسابمان را به آنها دهیم تا مبلغ را به كارت ما بریزند و بتوانیم برایشان كارت بكشیم در حالیكه چنین موردی برای ما مقدور نیست.»
اتاق های هشت متری عوارضی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب